فراشة مطفية

كان فيه بنوتة .. 

بتطير وتضوى زى الفراشة ..

ولد شافها .. حب فيها الحياة .. و حبّها .. ♥

وبعد ما خلاها تحبه .. خطبها و اتجوزها

و بعدين حبسها فى علبة ..

وقالها: أصل الطيران عيب

و من يومها و هى مطفية ..

لا بقى فيها اللى كان بيحبه ..

و لا هى فضلت هى